Petra komt vanochtend expres wat vroeger, zodat we weer rond tien uur weg kunnen. We hebben weer een druk schema en ik vind dat samen lopen nou net zo heel erg leuk. We lopen de 10km in de regen en Petra gaat halverwege door haar enkel. We lopen een tijdje gewoon en ik wil helemaal niet, dat ze zich voor mij forceert. Maar ze houdt vol, dat ze verder kan. Hopelijk is het allemaal niet ernstig!

Als ik om kwart voor tien het huisje weer binnenloop ligt iedereen tot mijn ergernis nog in diepe rust!! Rick claimt geen horloge te hebben en door het donkere weer realiseerde hij zich niet hoe laat het al is! Binnen het half uur staat iedereen klaar en rijden we weg naar de Zaanse Schans. Daar is het koud en bewolkt maar droog. De molens zijn dicht, maar ook van buiten erg mooi om te zien. Ik ben dol op reflecties en haal mijn hart op met foto’s hier.

Bij de mosterdmolen koopt Rick twee potjes grove Zaanse mosterd en bij de klompenwinkel vindt Saskia blauwe groene Zweedse klompen. Ik probeer een paar suede laarzen met houten zool aan, maar die staan onelegant en ik koop ze niet. Een grote Texaanse met cowboyhoed koopt wel een paar met zwart-wit koepatroon. Om de een of andere reden passen die helemaal bij haar!

Als we uitgekeken zijn rijden we naar Volendam, waar we in een winkelcentrum parkeren en aan de haven lunch eten. Natuurlijk moet dat voor mij paling zijn, want dat moet je toch in Volendam gegeten hebben! Na de lunch gaan we naar een van de fotozaken, waar we met zijn vijven in kostuum op de foto gaan. De foto wordt leuk en Katja is happy, want die vond de foto van vijf jaar geleden vreselijk. Zij was toen nog in het lelijke eendje stadium met bril en beugel. Dit keer is Saskia niet erg over het resultaat te spreken. Hopelijk voldoet hij volgende keer aan ieders wensen!

Het is inmiddels na drieen en we schrappen Hindeloopen maar van ons lijstje. We hebben rond vijf uur met Wendy en familie in Meppel afgesproken en moeten nog helemaal door Friesland. Als we over de Afsluitdijk rijden wordt het steeds mistiger en het landschap ligt er desolaat en troosteloos bij. Zo af en toe staat er een tractor op het land en Rick en ik zijn het erover eens, dat we hier niet graag boer zouden zijn. Toch verlaten we even de hoofdweg en rijden naar Makkum. Ik wil namelijk graag een foto maken van een Friese boerderij met ulebord. We komen twee mooie boerderijen tegen en bij een ervan stopt Rick om even gauw uit het raam te fotograferen. De eigenaar komt naar buiten en begint Duits tegen ons te spreken. Ik snap er niets van, maar Rick heeft meteen door, dat hij ons nummerbord heeft gezien. Ik roep hem maar gauw toe, dat we Nederlands zijn en hij kijkt zeer verward! Kennelijk maken Nederlanders niet gauw foto’s van boerderijen!

Makkum is een leuk oud plaatsje, maar we rijden gauw weer verder naar de snelweg. Bij Sneek komen we even vast te staan, maar om half zes rijden we bij Wendy en Cor in Meppel voor. Daar wacht ons een heel hartelijk welkom en alweer worden we enorm verwend met een hele mand vol cadeautjes! Ook hier lijkt het alsof Wendy en ik elkaar al lang kennen. Cor en Rick kunnen het ook prima met elkaar vinden en na een lekkere Chinese maaltijd, waarbij Rick na jaren weer zijn geliefde Foe Yong Hai proefde, vertrekken de kinderen naar boven. Yannick en Saskia halen samen allerlei fysieke stunten uit en Fabienne en Katja verzusterlijken aan de computer. Kai vermaakt zich met zijn PSP en zo hebben wij volwassenen de kans om gezellig verder te kletsen. Al te gauw is het tijd om terug te rijden, want Meppel-Soest is bijna een uur rijden. Het is zo gezellig, het is moeilijk afscheid nemen, ook voor de kinderen. We hopen van harte, dat we het gezin Jol binnen afzienbare tijd ook bij ons thuis zullen kunnen onthalen!